Verklarende woordenlijst

“Op weg terug naar huis van Cagayan in de jeepney zag ik trouwens een jongen bovenin een kokospalm zitten, kokosnoten te plukken”.

Nog maar vier dagen op de Filippijnen en Snooch en Pooch draaien al geen hand meer om voor een bizar zinnetje als bovenstaande. Een verklarende woordenlijst is wel op zijn plaats, denk ik. Gelukkig kan ik blind typen, want er is op dit moment geen stroom (een ‘brown-out’ noemen ze dat hier). Dat komt doordat de stroomvoorziening afhankelijk is van de watervoorraad in een stuwdam, die op dit moment nogal laag is, omdat het droge seizoen langer aanhoudt dan gewoonlijk – volgens sommigen door El Niño. Goed. Terzake.

HUIS – Drie ruime kamers, een keukentje en een badkamertje in een oud kantoor van ICRAF, de gastheerorganisatie van Pooch. ‘Badkamertje’ is misschien een groot woord, het is meer een ietsje ruim uitgevallen toiletruimte met een wastafeltje waar soms water is. Er staat een grote emmer die is gevuld met water uit een tank op het dak, zodat we in elk geval altijd water tot onze beschikking hebben. Op het terreintje waar het oude kantoor staat, staan ook nog wat andere gebouwtjes, waar wat andere medewerkers van ICRAF wonen. Leuke mensen, die ons inmiddels behalve het huis twee tafels, twee stoelen, een minikoelkast en een gasfles cadeau hebben gekregen. We zijn ook al samen met ze naar het strand geweest en twee keer samen gaan eten.

CAGAYAN – Dichtstbijzijnde stad. Op de heenreis duurt zo’n anderhalf uur om er te komen, want dan gaat het bergaf. Terug duurt het soms wel meer dan twee uur, en dat is niet prettig in een jeepney die helemaal is volgestouwd met mensen en hun in Cagayan gekochte spullen. In Cagayan is werkelijk alles te koop, bij voorkeur in het grote winkelcentrum-met-air-conditioning Limketkai: van Dunkin’ Donuts tot dongels.

JEEPNEY – Zie het plaatje in de titel van de weblog. Een soort oude Amerikaanse schoolbus, altijd helemaal geverfd in de bontste kleuren, met vanbinnen bankjes in de lengterichting (langsbankjes, voor de kenners: vgl. langsgroeven). Er komt vaak roetzwarte rook uit en de climate control bestaat uit de afwezigheid van glas in de raamopeningen. Zo waait je een lekker frisse wind in het gezicht, zolang de bus rijdt. Stilstaan doen ze ook graag, en in bewoond gebied ruikt de wind niet lekker fris, maar naar een mengsel van houtvuur, rottende bananen en schroeiend varkensvet.