Manong Nannie

“This is my son, and this is my other son, this is my sister and that is my mother…” Binnen een paar minuten maken we kennis met allerlei familieleden en vrienden van manong Nannie, de chauffeur van ICRAF (manong betekent zoiets als ‘grote broer’ en gebruik je om oudere mannen mee aan te spreken). Op een tafel staan schalen met verschillende soorten pasta, salades, vis, en natuurlijk een grote hoop rijst. Die nemen de voorste helft van de tafel in. De andere helft wordt ingenomen door... een varken. Geslacht, leeggehaald, gegrild en volgestopt met citroengras en allerlei andere kruiden – aanschouw de befaamde lechon. Nannie viert zijn vijfenveertigste verjaardag (of zijn vijftigste; dit is het grote geheim en de gasten kunnen het er niet over eens worden) en bij zo’n jubileum hoort natuurlijk lechon.

Het eten van het varken is een groter succes dan het aanschouwen van de slacht, en ook de meeste bijgerechten zijn een groot succes. Een ervan is bijvoorbeeld een schaal met kleine bruine brokjes, smakend naar een mengsel van zoet, zuur en kruidnagel. Een behulpzame feestganger legt uit: “Dat komt ook van het varken,dat wordt gemaakt van het bloed.” OK, bedankt voor de informatie. De enorme vijftigpersoons chocolade-banaantaart, die er net nog zo lekker uitzag, moet maar even wachten tot de eetlust weer terug is.

Na het eten is de beurt aan het andere vaste onderdeel van de Filippijnse verjaardag: karaoke! Op een van de televisies is een kastje aangesloten dat alles te bieden heeft op karaoke-gebied, inclusief de klassiekers in alle Filippijnse talen. Op de andere televisie, die binnen staat, zijn mensen een film aan het kijken. En geen van de twee groepen - televisiekijkers en de karaokezangers – klagen over de wederzijdse geluidsoverlast.

Terwijl Nederlanders alleen karaoke zingen in geval van dronkenschap of algemene zieligheid, is het voor Filippinos de normaalste zaak van de wereld. Karaoke is ontzettend populair en veel Filipino’s zijn er zelfs erg goed in. Ook Pooch heeft zijn karaoketalenten tentoongespreid, een optreden dat één van de feestgasten op de verjaardag ertoe dreef om zonder ophouden te proberen ons te overtuigen om toch echt zelf ook zo’n karaokeset aan te schaffen. Dan zou Pooch thuis kunnen oefenen en zou hij het snel leren. Bovendien, iedere Filipijnse familie met een beetje geld heeft zo’n set in het bezit - dat we na een jaar huwelijk nog geen kind hebben is nog tot daar aan toe, maar nog geen karaokeset...!

Onderweg naar huis fantaseren Snooch en Pooch dat ze in Nederland ook zo hun verjaardagen willen vieren... er onophoudelijk bij de gasten op aandringen nog meer bier en sterk te drinken, de hele avond karaoke, eindeloos veel eten, en dan midden op tafel, met een appel in de bek: een enorme gegrilde vegetarische wokreep.