De zenuwen lopen hoog op, we kunnen elkaar niet langer dan een paar minuten zien voordat één van ons begint te schreeuwen (pooch) of te huilen (snooch). Beide leven we op het randje van een zenuwinzinking. Onze stages leveren de nodige stress, passport komt op het randje van te laat, rog-gedrag houdt onze gemoederen bezig en we hebben het zooo druk.
Nog 7 dagen voordat we naar Peru gaan. Naar Peru? O ja, dat is ook zo, nou het leeft nog niet echt bij mij. Nee, bij mij is het ook nog een wazig idee. Heb je eigenlijk al wat plannen van wat we gaan doen? Ach we zullen het wel zien, we zullen ons vast wel vermaken.
maandag 23 juni 2008
donderdag 19 juni 2008
Abonneren op:
Posts (Atom)