zaterdag 1 mei 2010

De Kakkerlak en de Emmer

Tien uur. Bedtijd. Uit de badkamer klinkt een schreeuw. ‘Een kakkerlak!’. Ik geloof het niet, al het ongedierte zat toch al in Peru? Pooch zegt: ‘ik sla hem dood, of kan dat niet? Waren die beesten niet heel moeilijk dood te krijgen?’. Meteen zie ik allemaal beelden voor me van platgeslagen kakkerlakken waar allemaal babykakkerlakjes uit kruipen. Doodslaan is geen goed idee.

Dan maar de fik er in. Altijd weer fascinerend hoe een deobus in combinatie met een aansteker wonderen kan doen. Het kost maar een paar seconden voordat Pooch de kakkerlak op een plastic draagbaar te grave kan brengen.

Zes uur ’s ochtends wordt ik wakker geschreeuwd door het wake-up light van Philips, of nee, het is de felle ochtendzon die direct in de kamer schijnt. Beng! Het is ochtend. Overal om ons heen klinkt bedrijvigheid. Vrouwen doen ijverig de was, motoren van auto’s en Jeepneys worden aangeslingerd, de dag is begonnen. Ik draai me nog een keer om.

Met het vaste voornemen om de volgende dag nog iets eerder op te staan, stap ik om half acht toch mijn bed uit en loop de badkamer in. Ik draai de kraan open en er gebeurd niets. Het droge seizoen is nog volop gaande en er is daardoor gebrek aan water. Ik ben overgelaten aan de emmer. En niets is zo naar als de emmer.

3 opmerkingen:

janne zei

Waar haal je het water vandaan voor die emmer? Jullie zijn er!!
liefs

Veenwolfjes zei

Ha, leuk wat van jullie te lezen! Fijn dat ze daar ook kakkerlakken hebben, toch nog een beetje vertrouwd ;-). Gek idee dat het bij jullie alweer avond is. Wij zijn net op, de dag moet hier nog beginnen...

Maken jullie ook nog wat foto'tjes van je onderkomen? Of is dat lastig uploaden met traag internet?

Alle goeds,

M&M&L&M&O

Riekel zei

Goed te horen dat jullie er veilig zijn. Vlammende deobussen roepen herinneringen op. De stinkende kleedkamer van het Guido, de Bierkaai. Goede herinneringen met een vreemde geur...

Succes met de kakkerlakken. Ik zag hier laatst een muis in de keuken.