zondag 7 september 2014

missie matras


In de grote woonkamer is het leeg. Op een kinderfietsje na dan. Maar verder is er niets dan kale tegels en een galm als je praat.

Pooch en ik hebben sinds gisteren een huis. In één klap zijn we al onze leeftijdsgenoten voorbij gerend in het Grote Streven om zo snel mogelijk een flink huis met een tuin te kopen in een rustige buurt. Oké, ik geef toe, het is een huurhuis, maar verder voldoet het aan alle eisen. Het huis staat in een rustige buurt waar het veilig is om te spelen voor de kinderen, de vier slaapkamers maken elke denkbare gezinsuitbreiding mogelijk, er is een zolder om eindeloos veel overbodige bezittingen op te slaan, er zijn drie badkamers waarvan één met jacuzzi en er is een voor- en achtertuin.

Dat we helemaal geen spullen hebben om het huis te vullen, dat de tuin volgestort is met beton, dat het huis ver weg staat van familie en vrienden, dat ik niemand hier begrijp en dat babysnooch iedere nacht tussen 3 en 5 wil ontbijten vanwege haar jetlag, dat zijn maar bijzaken.

En bovendien, een deel van deze bijzaken is nog op te lossen ook. Vandaar onze missie: het regelen van een bed. Gelukkig hadden we daarvoor hulp van Marie. Marie mogen we volgens haar beschouwen als onze zus. Ze is deel van de familie Quiróz die wij al kenden van ons eerdere bezoek aan dit dorp, San Juan Atzacualoya. We stappen in de auto, op weg naar de Leen Bakker/Electroworld van Amecameca, een dorp verderop.

In de winkel vinden we de matrassen achter de wasmachines (voor wasjes variërend van 15 tot 35 kilo). De verkoopster, die volgens mij niet de taak had om daadwerkelijk te verkopen, vond matrassen testen voor de aankoop maar een vreemd idee. Toen we na enig aandringen toch wat matrassen getest hadden, maakten we onze keus: een matrimonial bed. Bij een computer kregen we een soort bon waarmee we naar de kassa moesten om te betalen. Vier kassa’s waren er, afgesloten met glas en voorzien van zo’n gelduitwisseldingetje om je transacties te doen.


Aan het eind van de dag hadden we ons hele bed inclusief lakens en dekens bij elkaar, het resultaat zie je op de foto. Nu snel verder met het vergaren van bezit om ons huis mee te vullen! 

4 opmerkingen:

Martijn zei

Leuk om te lezen, S&P. Zoals Martine zegt: het lijkt wel op ons toen we voor het eerst naar Peru vertrokken, ook met een kind van 1 in een leeg huis. Dus pas maar op... voor je het weet zit je er 7 jaar en heb je er een huis gekocht ;)

Janne zei

Heel leuk om te lezen. hopelijk is de jetleg snel voorbij!

Anoniem zei

Toch maar wat schatten verzamelen op aarde ;-) Veel succes! Groeten van Hanna Blom

Freddy zei

Hee dikkertjes, goeie zaken! Koop een matras en versla het leven!